การติดตั้งรั้วอย่างถูกต้องเป็นสิ่งสำคัญยิ่ง

เป็นที่ยอมรับกันว่ารั้วตาข่ายทนแรงตึง (เคลือบ อลูซิ้งค์ อัลลอย ทนสนิมได้ดีที่สุด) มีความสวยงามและคงทน แต่ถ้าได้รับการติดตั้งอย่างไม่ถูกต้อง
รั้วอาจจะหย่อนไม่สวยงามและไม่คงทนเท่าที่ควร ในทางตรงข้าม ถ้าทำอย่างถูกต้อง รั้วนี้จะตึง สวยงามและใช้งานได้หลายสิบปี โดยแทบจะไม่ต้องซ่อมแซมเลย 
การที่จะเป็นอย่างหลังนี้ได้ ต้องมีปัจจัยหลักคือ

1 ผู้ติดตั้งต้องรู้หลักการและวิธีการที่ถูกต้อง (มีประสบการณ์หรือผ่านการฝึกอบรม)
2 มีเครื่องมือและอุปกรณ์ที่เหมาะสม (อาจจะเช่าชุดเครื่องมือหรือประยุกต์ใช้เครื่องมือที่ใช้แทนกันได้ แต่ถ้าซื้อเครื่องมือเพื่อทำรั้วครั้งเดียวเป็นการลงทุนที่สูงเกินไป)
3 ใช้เสาหลัก เสามุม เสารองและเสาย่อยที่ถูกต้อง

หลักการทั่วไป

1 เสาหลัก (End assembly, Brace, Conner post) คือเสาที่รับแรงดึงของรั้ว ได้แก่ เสาหัว-ท้าย, เสามุม และเสาประตู ส่วนเสาที่เรียง
ไปตามแนวรั้ว เรียกว่า เสาย่อย (Line post) เสาย่อยบางจุด ต้องทำให้แข็งแรงกว่าปกติเช่นส่วนที่แนวรั้วโค้ง หรือกรณีที่พื้นที่ไม่สม่ำเสมอ (ส่วนที่ต่ำสุดและส่วนเนินสูงสุด) เสาเหล่านี้ขอเรียกว่า เสารอง

2 ขณะติดตั้ง  รั้วถูกดึงระหว่างเสาหลักด้วยแรงที่สูงกว่า 960 ปอนด์ ดังนั้นเสาหลักต้องแข็งแรงและยึดติดกับพื้นดินได้อย่างแน่นหนา มิฉะนั้นแล้วเสาเหล่านี้อาจจะหักงอหรือถอนขึ้นจากพื้นดินได้  ส่วนเสาย่อยตามแนวรั้วไม่ต้องรับแรงดึง เพียงช่วยพยุงไม่ให้รั้วล้ม จึงไม่จำเป็น
ต้องแข็งแรงมากนัก และต้องไม่ผูกยึดติดแน่นกับรั้ว (ลวดแนวนอนสามารถรูดไปมาได้)

3 เส้นลวดแนวนอนของรั้วจะมีหยักเป็นระยะๆ ทั้งนี้เพื่อเป็นสปริง เมื่อรั้วโดนกระแทก แรงกระแทกนี้จะส่งไปยังเสาหัวท้ายหรือเสามุม (ลวดที่ยึดอยู่กับเสาย่อยจึงจะต้องรูดไปมาได้)

4 โดยปกติ  เสาหลักอยู่ห่างกัน 100-200 เมตร เสาย่อยห่างกัน 6-10 เมตร ทั้งนี้ขึ้นอยู่กับสภาพพื้นที่และคุณลักษณะของดินและวัตถุประสงค์พิเศษอื่นๆ

5 ควรกั้นรั้วให้ลวดแนวนอนเส้นล่างสุดห่างจากพื้นดินเล็กน้อย( 5-10 ซม.) เนื่องจากดินในบางพื้นที่ อาจทำให้สารเคลือบกันสนิมมีประสิทธิภาพลดลง 
และทำให้เกิดสนิมได้เร็วขึ้น หากต้องการป้องกันสัตว์ (เช่นสุนัข สุกร) ขุดเพื่อลอดรั้วอาจใช้วิธีการกั้นลวดหนามใต้รั้วตาข่าย, เสริมด้วยรั้วไฟฟ้า
หรือในกรณีที่กั้นพื้นที่ไม่มากนัก อาจก่ออิฐบล็อก 1 ชั้นก่อนกั้นรั้วตาข่ายก็ได้

6 อาจจะกั้นลวดหนามหรือรั้วไฟฟ้าเหนือรั้วตาข่าย 1-2 แถวก็ได้ แต่ก็ควรเป็นชนิดทนสนิมเช่นกัน มิฉะนั้นแล้วลวดหนามอาจจะถูกสนิมกัดขาดก่อน
รั้วตาข่ายหลายสิบปี

6 ขั้นตอน การติดตั้งระบบรั้วตาข่าย พีพี เฟ้นซ์

1 ติดตั้งเสาหลัก

เมื่อปรับพื้นที่แนวรั้วและกำหนดตำแหน่งเสาหลัก หัว ท้าย และมุมเรียบร้อยแล้ว สามารถติดตั้งเสาหลักได้ตามขั้นตอนดังนี้
ขุดหลุม ให้หลุมมีเส้นผ่าศูนย์กลางประมาณ 15 ซม. และทำก้นหลุมให้บานออกเป็นรูประฆังดังภาพ ทั้งนี้เพื่อช่วยยึดไม่ให้เสาถอนออกจากหลุม

ช้แป๊บน้ำขนาด 2.5 นิ้ว อย่างหนา (คาดน้ำเงิน) เป็นเสาหลัก 2 ต้น และแป๊บน้ำขนาด 1.5 นิ้ว อย่างหนา (คาดน้ำเงิน) เป็นคานเสาหลัก (ความยาวของแป๊บที่ใช้ สามารถปรับใช้ได้ตามตารางด้านล่างนี้)

ความสูงรั้ว	ความยาวแป๊บ 2.5” (เสาหลัก)	คานยาวแป๊บ 1.5” (คานเสาหลัก)
90 ซม.	200 ซม. (อยู่ใต้ดิน 95 ซม., เหนือดิน 115 ซม.)	200 ซม. (อยู่ต่ำจากหัวเสาหลัก 20 ซม.)
120 ซม.	230 ซม. (อยู่ใต้ดิน 95 ซม., เหนือดิน 135 ซม.)	230 ซม. (อยู่ต่ำจากหัวเสาหลัก  30 ซม.)
155 ซม.	280 ซม. (อยู่ใต้ดิน 110 ซม., เหนือดิน 170 ซม.)	280 ซม. (อยู่ต่ำจากหัวเสาหลัก  35 ซม.)
190 ซม.	320 ซม. (อยู่ใต้ดิน 115 ซม., เหนือดิน 205 ซม.)	320 ซม. (อยู่ต่ำจากหัวเสาหลัก  40 ซม.)
240 ซม.	370 ซม. (อยู่ใต้ดิน 115 ซม., เหนือดิน 255 ซม.) ** เสาหลักแบบ 2 คาน	370 ซม. (คานบน อยู่ต่ำจากหัวเสาหลัก  45 ซม.) (คานล่าง อยู่ต่ำจากคานบน  115 ซม.

ตั้งเสาหลัก (แป๊บน้ำขนาด 2.5 นิ้ว) ลงในหลุมที่ขุดไว้ โดยให้ส่วนที่อยู่เหนือดิน เท่ากับความสูงของรั้วที่ใช้บวก 15 ซม. เทคอนกรีตลงในหลุม
พร้อมกับจัดระดับความสูงของเสาให้ได้ตามตารางหน้าก่อนนี้ โดยให้เสาตั้งฉากกับพื้นดิน (คอนกรีตจะช่วยพยุงตัวเสาให้คงอยู่กับที่โดยไม่ต้องใช้ค้ำยันใดๆ) 
(ในกรณีที่พื้นที่เป็นดินที่แข็งและแน่น สามารถใช้การตอกเสาหลักโดยไม่ต้องขุดหลุมเทปูนได้)

ประกอบคาน (แป๊บน้ำขนาด 1.5 นิ้ว คาดน้ำเงินอย่างหนา) กับเสาหลักทั้ง 2 ต้น โดยใช้ข้อต่อเสาหลัก พีพีเฟ้นซ์ พร้อมกับจัดระดับเสาหลักและคานอีกครั้ง

รัดห่วงยึดลวดทแยงที่โคนเสาหลักต้นที่อยู่ปลายสุดของแนงรั้ว  พันชุดดึงลวดทแยงรอบโคนเสาหลักใต้ห่วงยึดลวดทแยง 1 รอบ ตามภาพด้านล่าง 
(ทิ้งให้คอนกรีตที่เทในหลุมทั้งหมดแข็งตัวอย่างน้อย 2 วันก่อนทำการดึงรั้วตาข่ายในขั้นตอนที่ 4)

สอดปลายลวดผ่านรูชุดดึงลวดทแยง ตัดลวดส่วนที่เกินออก และขันให้ลวดทแยงตึงด้วยเครื่องมือหรือประแจ

เมื่อขันชุดลวดทแยงตึงแล้ว จะมีลักษณะเป็นดังภาพด้านล่างนี้

ประกอบฝาครอบเสาหลักพีพีเฟ้นซ์ ที่หัวเสาทั้งสองต้น เป็นอันเสร็จสิ้นการติดตั้งเสาหลัก แบบมาตรฐาน
(ทิ้งให้คอนกรีตที่เทในหลุมทั้งหมดแข็งตัวอย่างน้อย 2 วันก่อนทำการดึงรั้วตาข่ายในขั้นตอนที่ 4)

สำหรับแนวรั้วที่มีระยะสั้นกว่า 50 เมตร สามารถติดตั้งเสาหลักระยะสั้น พีพีเฟ้นซ์ ได้ดังนี้

ตั้งแป๊บน้ำขนาด 2.5 นิ้ว (คาดน้ำเงิน) อย่างหนาลงในหลุมที่ขุดไว้ ตั้งคานเสาหลักลงในหลุมอีกหลุมหนึ่งตามรูป ประกอบคานเสาหลักระยะสั้น 
โดยใช้ข้อต่อเสาหลัก พีพีเฟ้นซ์ เทปูนลงในหลุมและประกอบฝาครอบเสาหลักพีพีเฟ้นซ์ ที่หัวเสาหลัก

2 ติดตั้งเสาย่อย

ขึงเชือกเอ็นระหว่างเสาหลักหัวและท้าย เพื่อเป็นแนวรั้วและแนวเสาย่อย กรณีที่ใช้เสาย่อยเหล็ก Y POST, STAPLELOK POST, หรือแป๊บน้ำ
ให้ตอกเสาย่อยตามแนวเชือกเอ็นที่ขึง  ให้ส่วนของเสาย่อยอยู่เหนือดินเท่ากับความสูงของรั้วตาข่าย + 15 ซม (การตอกเสาโดยใช้อุปกรณ์โดยเฉพาะจะสะดวกและรวดเร็วแต่ถ้าไม่มีอุปกรณ์ดังกล่าว ก็สามารถใช้ฆ้อนปอนด์ตอกได้ ในกรณีที่ใช้เสาย่อยปูนหรือไม้ 
ต้องขุดหลุมพอให้เสาลงได้ เมื่อนำเสาลงหลุมแล้ว ให้ค่อยๆ โกยดินลงหลุมรอบเสาและกระแทกอัดดินให้แน่น ทีละน้อยจนดินเต็มหลุมเพื่อให้ดินอัดแน่นเต็มที่

เสาย่อยแต่ละต้นสามารถมีระยะห่างได้ 4-15 เมตรขึ้นอยู่กับความแข็งแรงของเสาที่ใช้, สภาพของดินความสูงของรั้วและลักษณะการใช้งาน เช่นถ้าเป็นเสาเหล็กในสภาพดินแน่น ใช้ร่วมกับรั้วตาข่าย Tightlock สูง 90 ซม. สามารถติดตั้งเสาย่อยห่างกันได้ 15 เมตร แต่ถ้าหากใช้ในการกั้นสัตว์ที่อยู่กัน
อย่างหนาแน่นและจะต้องมีการปะทะกับรั้วบ่อยครั้ง อาจจำเป็นต้องติดตั้งห่างกันเพียง 4 เมตร ส่วนเสาคอนกรีตอัดแรงขนาด 3 x 3 นิ้ว ควรเว้นระยะห่าง 6 
เมตรในการใช้งานทั่วไป แต่ไม่แนะนำให้ใช้กั้นสัตว์เพราะจะหักได้ง่ายเมื่อถูกปะทะ เป็นต้น 

ในกรณีที่พื้นที่เป็นเนินหรือเป็นแอ่งให้ติดตั้งเสาย่อยตั้งฉากกับพื้นดินและตรงจุดต่ำสุดหรือสูงสุดให้ใช้เสาที่มีขนาดใหญ่กว่าเสาย่อยต้นอื่นๆ (เสารอง)

3 ผูกปลายรั้วกับเสาหลัก 

ตัดเส้นลวดแนวตั้งและเอาน๊อตออกจากปลายรั้วด้านหนึ่ง (ทุกเส้น) เพื่อให้มีหางลวดประมาณ 30 ซม. ไว้พันรอบเสาหลัก ดึงปลายลวดแนวนอนอ้อมเสามาผูกกับลวดเส้นนั้นเองอย่างแน่น 4-5 รอบ โดยใช้เครื่องมือพันลวด รั้วตาข่ายเส้นล่างสุดควรอยู่ห่างจากพื้นดินประมาณ 5-10 ซม. เพื่อไม่ให้เส้นลวดฝังลงไปในดิน ซึ่งดินบางพื้นที่อาจทำปฎิกิริยากับสารเคลือบเส้นลวดทำให้อายุการใช้งานของรั้วลดลงได้

4 ดึงรั้วให้ตึง

เมื่อปลายรั้วด้านหนึ่งผูกติดกับเสาหลักเรียบร้อยแล้ว ให้คลี่ม้วนรั้วตาข่ายมาจนถึงเสาหลักอีกด้านหนึ่งยึดเหล็กประกับ หรือ ไม้ประกับ (ไม้หน้าสาม 2 ท่อน
ประกบกันและยึดน๊อต) ติดกับรั้วตาข่าย ณ จุดที่เป็นเสาหลักนั้น ตั้งเหล็กประกับ (ไม้ประกับ) ขึ้นพิงกับเสา คล้องเครื่องมือดึงรั้ว, รอก หรือ รอกแบบมือโยก
ระหว่างเหล็กประกับ (ไม้ประกับ) และเสาหลักต้นที่อยู่ปลายสุดของแนวเสา สองจุด บน-ล่าง (สามจุดสำหรับรั้วสูง 190 ซม. ขึ้นไป) ดังภาพ แล้วดึงรั้วให้รั้วตึง 
(ความตึงที่เหมาะสมคือเมื่อรอยหยักของรั้วที่ดึงแล้วลดลงเป็น 3/4 ของรั้วที่ยังไม่ได้ดึง หรือมีความตึงประมาณ 960 ปอนด์)

5 ผูกรั้วที่ตึงแล้วกับเสาหลัก

เมื่อดึงรั้วได้ตึงตามต้องการแล้วตัดเส้นลวดส่วนที่เกินจากเสาหลักต้นที่อยู่ปลายสุดของแนวรั้วและเอาน็อตออกให้เหลือเส้นลวดแนวนอนประมาณ 30 ซม. 
ดึงลวดอ้อมเสามาผูกกับลวดเส้นนั้นเอง4-5 รอบด้วยเครื่องมือพันลวด แล้วหักลวดส่วนที่เหลือออกเพื่อความสวยงามและปลอดภัย

สำหรับการติดตั้งแบบมืออาชีพ ควรใช้เสาชั่วคราวในการดึงรั้วตาข่ายดังนี้

ติดตั้งเสาชั่วคราว ยึดกับเสาหลักต้นที่อยู่ปลายสุดของรั้วตามภาพด้านล่าง นำเหล็กประกับมายึดติดกับรั้ว ณ จุดที่เป็นเสาหลักนั้น คล้องเครื่องมือดึงรั้วระหว่างเหล็กประกับและเสาชั่วคราว ดึงรั้ว สลับบน-ล่าง (ความตึงที่เหมาะสมคือเมื่อรอยหยักของรั้วที่ดึงแล้วลดเป็น 3/4 ของรั้วที่ยังไม่ได้ดึง) เมื่อได้ความตึงตามต้องการแล้วให้ใช้คอม้า (หรือซีแคลมป์ขนาดใหญ่ในกรณีทีติดตั้งคนเดียว) บีบเส้นลวดที่ตึงยึดกับเสาหลัก ตัดเส้นลวดนั้น ณ จุดที่เลยเสาหลัก
ออกไปประมาณ 30 ซม. และเอาน๊อตออก ดึงลวดเส้นนั้นมาผูกกับลวดเส้นนั้นเอง 4-5 รอบ (ทำแบบนี้กับเส้นลวดเส้นกลางก่อนแล้วทำต่อสลับกันไประหว่างเส้นบนล่างจนถึงเส้นบนสุดและเส้นล่างสุดเป็นอันดับสุดท้าย )

6 ยึดรั้วกับเสาย่อย

ใช้คลิปหรือลวดทนสนิมผูกยึดเส้นลวดรั้วแนวนอน ประมาณ 3 - 6 จุดต่อเสา (ขึ้นอยู่กับความสูงของเสา) โดยมีหลักการคือให้รั้วสามารถรูดไปมาได้ในแนวนอน (ไม่ใช่ผูกติดแน่น) เพื่อให้รั้วสามารถสปริงตัวได้เมื่อถูกปะทะในแนวนอน และสามารถหลุดออกจากเสาได้หากถูกปะทะในแนวตั้งอย่างรุนแรง